ユネスコ世界遺産の目的は、「平和の文化」を創造することにあります。

  異文化の出会いは、新たな文化創造の源であり、人類発展の泉でもあります。それ故に、私達は文化財の保護が必要です。

  人は国境を越えた交流の中で、自国の文化を認識し、他国の文化を理解します。その中で、互いに必要な存在を発見することができます。その発見が「智慧」、即ち、この世に存在するあらゆるものが、それぞれに必要な存在であるという「差別のない智恵」に連結され、それが世界の平和共存を創造する力になります。

  では、「平和の文化」とは何か？  それは、文化の多様性と対等性の尊重、エコロジー重視の社会と非暴力な世界の実現への行動様式といえます。

  今でも世界で、文化、宗教、言語、民族などの違いによる紛争が繰り返されています。それは貧困による非識字や、国際間の言語障壁による対話不足が原因ともいえます。 ユネスコは私達にかけがえのない世界遺産で多様性の重要さを教示してくれています。

  ここに紹介された私達の暫定世界遺産「紀伊山地の霊場と参詣道」は、人類の新時代に向けて、その自らの価値を提示する重要な役割を担っています。 そこには、緑豊かな森や山、清流や岩に富んだすばらしい自然環境があり、これらを、人々は昔                                                        

から保護し、神々として敬ってきました。そのアニミズムは、生態系を維持するために、あらゆる生物種の保護に寄与し、そんな所に人々は癒しを求め巡礼し、その旅の途中に様々な人々の遭遇がありました。その出会いが、新たな文化を産みました。多様性を敬うアニミズムは、その地で日本の民族宗教である神道に仏教を争うことなく受け入れ、習合させてきました。 その智恵は、多様性と対話の尊重に立脚して、如何に環境保全と世界の平和共存をうながすか、という正に顕著で普遍的なものといえます。

  真言密教の高野山・金剛峰寺は、紀伊山地に根付き、その教義を一言で表すと、「即身成仏」ともいえます。それは、すべての人間は幸せな世界の実現に貢献できる能力を備えた仏の子として生まれてきており、その自己の能力に気付いた時、即、仏になれる−という啓示であります。その気付きが、この世の万物が互いに必要とする存在であることが解るという「悟り」であり、智慧への到達であります。このことは、私達に多様性の重要性、換言すれば「平和の文化」を教えてくれています。

  すでに、「紀伊山地の霊場と参詣道」はスペインの世界遺産「サンチャゴへの道」と姉妹関係にあります。私達は、姉妹世界遺産ばかりでなく、和歌山県の姉妹都市にある世界遺産との交流と対話を心から願っています。それは、ユネスコの世界遺産は文明間の衝突でなく、文明間の対話をうながす最も優れた国際理解の教材であるからです。

  私達は、この暫定世界遺産を世界に向けて、どの民族にとっても公平な国際共通語エスペラント語で紹介できることをうれしく思っています。エスペラント語は、多様な文化を伴ったあらゆる言語を尊重する国際補助語です。したがって、この言葉を使う人々は、相互理解のために中立で共通な場に常に歩み寄ろうと心がけます。この対話の姿勢は、平和の文化を育むことでしょう。

和歌山ユネスコ協会事務局長
和歌山エスペラント会会員
江川 治邦

  La celo de Unesko per la monda hereda?o estas krei “la kulturo de paco”

  La renkonto inter kulturoj estas origino por krei novan kulturon kaj fonto por evoluo de homaro.  Tial ni bezonas konservi kulturajn hereda?ojn.

  Dum transnacia kontaktado oni rekonas sian kulturon kaj komprenas la aliajn.  En tio oni povas ektrovi reciproke bezonatan ekziston.  La ektrovo povos ligioi al versaoo, sendiskriminacia saoo, kiu estas la forto krei pacan kunvivadon en la mondo.

  Do, kio estas “la kulturo de paco”?  Oi estas la kulturo: estimi diversecon kaj egalecon de kulturoj; realigi la socion, kiu klopodas konservi bonordan sistemon de ekologio; realigi senperfortan mondon.

  Ea nun en la mondo, ripetioas konfliktoj pro diferenco inter si per kulturo, religio, lingvo, nacieco, k.a.  Tio devenus de analfabeto pro malriaeco, kaj de neglata dialogo pro lingva baro trans landlimoj.  Unesko prezentas al ni la gravecon de diverseco per la mondaj hereda?oj kiel la neanstataygeblaj.

  Tie ai prezentita monda hereda?o provizore registrita, “La sanktejoj kaj la pilgrimvojoj de la monta regiono Kii-sanai”, havas gravan rolon per si mem, kiel la valoron kun sugesto al nova epoko de homaro.  Tie, bonega medio abunda je verdriaaj arbaroj kaj montoj, riveroj kun pura

fluo, rokoj, k.a. en naturo, kiujn oni konservadis trezore kaj adoris ilin kiel diojn.  Tia animismo kontribuadas por konservi  ekologian sistemon konsistantan el abundaj specioj, kien homoj pilgrimadis por kuraci sin renkontante aliajn survoje.  La renkonto naskis novan kulturon.   La animismo respekti diversecon akceptis senkonflikte budaismon tie en tintoismon de la nacia religio de Japanio.  Tiu saoeco certe havas notindecon kaj universalecon, kies kulturo sugestas, kiel konservi bonan medion, kaj krei pacan kunvivadon en la mondo sur la estimo al diverseco kaj dialogo.

  La templo Kongobu?i en la monto Koojasan kun la doktrino Tingon-mikkjo, “esotero en la mantrista sekto” enradikiointa en tiu monta regiono, havas tian idealon, kia unuvorte dirite estas “atingo al budheco (stato de budho) en vivanta korpo”.  Oi signifas: aiuj homoj estas denaske di-idoj, kiuj respektive havas kapablon kontribui por feliaa mondo, kaj kiam ili  ektrovis la kapablon, tiam ili tuj farioas dioj.  Tiu ektrovo estas vervekioo (nirvano) kaj atingo al versaoo kompreninta aiujn en la mondo reciproke bezonataj ekzista?oj, kio ankay instruas al ni la gravecon de diverseco, alivorte la kulturon de paco.

  “La sanktejoj kaj la pilgrimvojoj de la monta regiono Kii-sanai” jam havas la oemelan rilaton kun la monda hereda?o “Camino de Santiago” nome “La pligrimvojo de Santiago” en Hispanio.  Ni elkore deziras havi kontakton kaj dialogon ne nur inter tiuj oemelaj hereda?oj, sed inter tiuj de niaj oemelaj urboj.  Aar la mondaj hereda?oj de Unesko estas la plej bonaj